Allah objavljuje najljepši govor, Knjigu sličnu po smislu, čije su pouke dvojake. Od nje se koža ježi u onih koji se Gospodara svoga boje, a zatim, kad se spomene ime Allahovo, kože se njihove i srca njihova smiruju. To je Allahova Uputa kojom On upućuje koga hoće; a onoga koga Allah ostavi u zabludi, njemu nema upućivača.
اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُتَشَابِهًا مَثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ
Komentar ajeta:
Ovo je pohvala od Allaha, dž.š., Njegovoj velikoj Knjizi, pa kaže Uzvišeni:
"Allah objavljuje najljepši govor, Knjigu sličnu po smislu, čije su pouke dvojake..." Neki učenjaci, a među njima Sufjan bin Ujejne, kažu: "Konteksti (više) kur‘anskih ajeta ponekad imaju isto značenje i to spada u sličnost (mutešabih). Ponekad se navode suprotnosti, kao vjernici a zatim kafiri, ili se opisuju osobine Dženneta a zatim odmah osobine Džehennema, i tome slično. To su ajeti čije su poruke dvojake, kao što su riječi Uzvišenog:
"Čestiti će sigurno u Džennet, a grješnici sigurno u Džehennem." /82:13,14/ Kada kontekst više ajeta ima isto značenje, onda je to (mutešabih) slično po smislu. Nije to onaj mutešabih spomenut u riječima Uzvišenog:
"U njoj su ajeti jasni, oni su glavnina Knjige, a drugi su manje jasni..." /3:7/ To ima sasvim drugo značenje, i ne spada to u nejasne ajete (mutešhabih) kao što se kaže u ajetu:
"On tebi objavljuje Knjigu, u njoj su ajeti jasni, oni su glavnina Knjige, a drugi su manje jasni. Oni čija su srca pokvarena - željni smutnje i svog tumačenja - slijede one što su manje jasni. A tumačenje njihovo zna samo Allah." /3:7/
U mutešabih ajete, slične po smislu, spada i onaj koji se spominje u riječima Uzvišenog na ovom mjestu: "...Knjigu sličnu po smislu, čije se pouke ponavljaju..."
I riječi Uzvišenog:
"...Od nje se koža ježi u onih koji se Gospodara svoga boje, a zatim, kada se spomene ime Allahovo, kože se njihove i srca njihova smiruju..." Ovo su odlike čestitih: kada čuju riječi Uzvišenog, pošto razumiju u njima obećanje i kaznu, plašenje i prijetnju, ježi se njihova koža od skrušenosti i straha.
"A zatim, kada se spomene ime Allahovo, kože se njihove i srca njihova smiruju...", zbog toga što se nadaju Njegovoj dobroti i milosti. Oni se razlikuju od grješnika iz više razloga. Jedan od njih je: slušanje ovih jeste slušanje ajeta, a ovi drugi slušaju pjevanje pjevačica... Drugo: Kada se njima uče ajeti Allahovi, dž.š., padaju na sedždu uplakani, lijepog ponašanja i skrušeni, puni nade, ljubavi, razumijevanja i spoznaje, kao što kaže Uzvišeni:
"...i oni koji, kada budu opomenuti dokazima Gospodara svoga, ni gluhi ni slijepi ne ostanu" /25:73/, tj. oni primjenjuju te ajete i čine sedždu kada ih uče iz pronicljivosti a ne iz neznanja i slijepog oponašanja i slijeđenja drugih. Treće: Oni se lijepo ponašaju kad ga slušaju, kao što su bili ashabi, r.a. Slušajući ga ježila im se koža i srca bi im se smirila pri spomena Allahova, dž.š., imena, i nisu međusobno vikali...!!? Nisu sebe zaduživali onim što ne mogu, nego su pokazivali učtivost, smirenost i skrušenost, i u tom pogledu bili su nedostižni. Zbog toga su dobili pohvale i zadovoljstvo Allahovo na oba svijeta, nasuprot drugim skupinama ljudi, čija je pamet iščezla i zavedeni su. Ovo se desilo sa onima koji slijede bid´ate (novotarije). I to je od šejtana. I riječi Uzvišenog: "To je Allahova uputa kojom On upućuje koga hoće." Eto, to su osobine onih koje je Allah uputio, a čije budu suprotno od ovoga, taj je od onih koje je Allah ostavio u zabludi. "...a onoga koga Allah ostavi u zabludi, njemu nema upućivača."
Povezani indeksi: