I kad ih namiri hranom potrebnom, reče: "Dovedite mi svoga brata koji je ostao s ocem vašim, zar ne vidite da punu mjeru dajem i da goste, ne može biti bolje, primam."
وَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُونِي بِأَخٍ لَكُمْ مِنْ أَبِيكُمْ ۚ أَلَا تَرَوْنَ أَنِّي أُوفِي الْكَيْلَ وَأَنَا خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ
Komentar ajeta:
Potom je Jusuf, a.s., naredio da se njegova braća smjeste i ugoste: „Kad ih namiri potrebnom hranom“, tj. izmjeri im i natovari, „...reče: 'Dovedite mi svoga brata koji je ostao s ocem vašim!“, tj. onoga što ste ga spomenuli, kako bih znao da istinu govorite. „Zar ne vidite da punu mjeru dajem i da goste primam da bolje biti ne može“, podstičući ih da mu se opet vrate, a onda im, prijeteći, reče: „Ako mi ga ne dovedete, nećete više hrane od mene dobiti“, „i ne dolazite mi!“
Povezani indeksi: