A kada Mi dopustimo da osjete milost poslije nevolje koja ih snađe, oni se opet dokazima Našim izruguju. Reci: "Allah je brži da izvrgne ruglu; izaslanici Naši ono što vi ispletkarite doista zapisuju."
وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِنْ بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُمْ مَكْرٌ فِي آيَاتِنَا ۚ قُلِ اللَّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا ۚ إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ
Komentar ajeta:
Uzvišeni ističe da kada učini da ljudi osjete milost poslije nevolje, kao što je blagostanje poslije teškoće, „...Oni se opet dokazima našim izruguju“, tj. izruguju se i poriču, kao što su riječi Uzvišenog: „Kada čovjeka snađe nevolja, on Nam se moli, ili ležeći, ili sjedeći, ili stojeći.“ (10:12). A riječi Uzvišenog: „Reci: ‘Allah je brži da izvrgne ruglu’", tj. najviše pušta i čeka, tako da kada čovjek grješnik misli da neće biti kažnjen, u trenucima nehaja, bude usmrćen, a časni pisari pišu i broje sve što radi, zatim to iznose pred Onog Koji zna nevidljivo i vidljivo pa ga On nagradi za lijepo a za ružno kazni.
Povezani indeksi: